Rusticus duodecim oves habet. Volens peregrinari, commendat oves suas lupo, compatri suo.
Lupo dicit, "Compater, me absente, oves meas custodire debes."
Lupus respondet, "Oves custodire promitto, compater!"
Gratias lupo agens, rusticus abit.
Lupus, esuriens, cogitat de ovibus. Una die comedit unam. Altera die, aliam. Tertiam. Quartam, quintam, sextam, septimam, octam, nonam.
Rusticus, reversus, tres oves solas invenit. Novem desunt.
Lupum interrogat, "Ubi reliquae sunt?"
Lupus respondet, "Oves novem mortuae sunt, compater!"
Rusticus dicit, "Si mortuae sunt, da mihi pelles!"
Lupus ei pelles dat.
Ecce! Rusticus vestigia lupi dentium videt, et clamat, "Reus es mortis, lupe!"
Et statim compatrem perfidiosum necat.
Inspired by: Mille Fabulae et Una.
Notes: This story is Fable 81. Lupus et Pastor, Compatres, from the medieval fabulist Odo of Cheriton. I have simplified the story, making it easier to read. For an English version (not a translation), see: The Friendly Wolf.
No comments:
Post a Comment